سفارش تبلیغ
صبا ویژن
درباره وبلاگ
  محمد حسین پیروی[286]


هیچ هنری ندارم جز نوشتن با لکنت زیاد... اللهم تقبل منا هذا القلیل
ویرایش
لینک دوستان
ویرایش
ابر برچسب ها
لوگوی دوستان
امکانات دیگر

به نام خدا

شاید مهم ترین تفاوت یک دانش آموز با دانشجو همین باشد. دانشجو به نسبت از وقت بیشتری برخوردار است و چون در اغلب موارد از خانواده ی اول بریده و هنوز به خانواده ی دوم نپیوسته، فارغ از مسایل روز مره ی زندگی، با لایه های عمیق تری از جامعه ی اطراف خود درگیر است. او (تا حدی) فارغ از دغدغه های معاش به نا راستی های و کژی های موجود پیرامون خود می اندیشد، به علل آنها دقیق می شود و برای خود نظریاتی نیز ردیف می کند. برای خود آرمان شهرها (اتوپیا) و آرمان وقت هایی (آکرونیا) را تصور می کند. به جوامع دیگر در دنیا دقت می کند و علل موفقیت و شکست شان را جویا می شود. و در نهایت راهی ترسیم می کند برای عبور از وضع موجود برای رسیدن به وضع مطلوب. مطمئنا به همین قناعت نمی کند! راه بدون عابر چه فرقی با بیابان می کند؟! از آن طرف یک دست هم که صدا ندارد، باید عده ای را به دنبال خود همراه کند. باید حرف های خود را طوری مطرح کند که در این مسیر تنها طی طریق نکند و این از دوستان نردیک شروع می شود تا ... که نهایت ندارد! چرا که افکار اصلاح گرایانه نسبت به وضع موجود محدود به جغرافیا نیست. در این بین حتما درک می کند زمانی که با جمعی کار می کند نیاز به رفتار گروهی دارد و در رأس آن نیاز به یک «امام».

نه این که فقط در کتب شیعه نقل شده باشد؛ بلکه جزء عقلایی ترین اصول هر فعالیت جمعی است که حتی اگر دو نفر بودید یکی را به عنوان مدیر انتخاب کنید. حالا شما فرض کنید ... آیا برای پیاده کردن برنامه ی جهانی دین روی زمین می توان توده ای و بدون برنامه و یا بدون «امام» رفتار کرد؟!

با «امام» است که فعالیت ها نظم می گیرد، گسترده تر می شود و مجال جهانی شدن برنامه های اصلاحی فراهم می شودو دقیقا همانگونه که امیرالمومنین می فرمایند:«... و امامت را برای سازمان یافتن امور امت ... .اجب کرد.»

و دقیقا همین است وظیفه ی یک دانشجوی منتظر... مهم نیست که کجا و در چه رشته ای تحصیل می کند، در کدام تشکل و یا کانون فعالیت می کند، فعالیت علمی محض دارد یا به فعالیت های فرهنگی و اجتماعی مشغول است، تنها مهم این است که در هر جایگاهی هستیم؛

اولا بدانیم مشکل اصلی ما نبودِ ظاهری امام معصوم است

ثانیا قبولاندن این موضوع برای دیگران

زمانی که کم کم این موج نیروها تشکیل شد و هر کس به وظیفه ی خود در این راه افتاد می توان گفت:

متی ترانا و نراک...

و العاقبه للمتقین




برچسب ها : فعالیت های مهدوی  ,



پیامهای عمومی ارسال شده


+ می گویند عده ای از مسئولین پیش یکی از علما رفتن و گفتن به این نتیجه رسیدیم که ظهور نزدیکه!چی کار کنیم مردم آمده شن... و ایشون در جواب این سوال رو پرسیدن که آیا مرگ نزدیک تر نیست؟برای مرگ آماده اید؟




+ شاید من خیلی بدبین شدم... اما چند وقتیه به اطرافم که نگاه می کنم حرکتها، پیامها، پستها و.. را فقط برای ابراز وجود، بیان مخالفت با نظام یا هر چیز دیگر نمی دانم! همه از جایی آب می خورد!!!


+ http://en-maktoob.news.yahoo.com/deadly-attack-shia-procession-pakistan-011946383.html داشتم در اینترنت می گشتم یک هو به این خبر در سایت یاهو رسیدم... حمله مرگبار به تجمع شیعیان در پاکستان ابتدا خیلی خوشحال شدم که خوب مثل اینکه این اخبار اگر برای ما مهم نیست برای دنیا مهمه! بقیه در نظرات...


+ ای کاش آقای روحانی زمانی که با اوباما صحبت می کرد این تصاویر رو به خاطر داشت... نه؟




+ این کلیپ رو ببینید در مورد جانشین دکتر جلیلی... اگه دلتون برا مملکت نسوخت...یامین پور و شمخانی




+ سلام؛ کسی یک حدیث از امام رضا ع درباره ی امام زمان عج بلده به ما هم بگه؟




+ با سلام، از دوستانی که مقلد حضرت آقا هستند یه سوالی دارم لطف کنند پاسخ دهند... اگر مسئله ی شرعی را نمی دانستید از چه طریقی حکمش را می پرسید؟آسانترینش کدام است؟




+ دو سالگی صبح نزدیک مبارک... امیدوارم طی این دو سال تکلیفم رو خوب ادا کرده باشم... چیزی نیست اما همه اش تقدیم تو یا صاحب الزمان




+ شک مانند چسب است؛ آیا می توان در استخری پر از چسب شما کرد؟ همان طور هم اگر شخصی شک را سرلوحه ی زندگی خود قرار دهد نیزنمی تواند در جامعه ی خود به دلخواه به فعالیت بپردازد. شک به عنوان یک مرحله ی گذرا تنها می تواند انگیزشی برای رسیدن به یقین باشد. اما ماندن در آن توان جنب و جوش را از انسان می گیرد.




+ از مدیر سابق دبیرستانمون که مرحوم شدند شنیدم که همیشه می گفتند اگر آدم ها اندکی معاد را قبول داشتند این طوری زندگی نمی کردند... این زندگی نشان می دهد که ما اصلا به قیامت باور نداریم